I. Steven Brahms, emerytowany profesor uniwersytetu nowojorskiego, specjalista w dziedzinie teorii gier, narzędzia osobliwie modnego w okresie zimnej wojny, osiadł na starość w Arizonie, u stóp łańcucha Sierra Estrella, na południowy zachód od miasta Phenix. Brahms wierzył, jak większość przedstawicieli jego pokolenia, że jeśli będzie ciepło, jeśli będzie mógł hodować konie i grać w tenisa (lub golfa), będzie szczęśliwy. Stało się dokładnie odwrotnie i to z powodu gorąca, koni i tenisa. Gdyby miał wnuków, a na szczęście nie miał, miał jedynie sąsiadów z małymi dziećmi, powiedziałby im z całą pewnością to, co nie raz mówił dzieciom z sąsiedztwa:
-- Pierdolić konie, pierdolić tenisa, pierdolić to upiorne gorąco.
Rancho profesora Brahmsa sięgało kamienistych brzegów zamierającej rzeki Aqua Fria. To właśnie od strony jej wyschniętego koryta, w drżącym od południowego słońca powietrzu, pojawił się ciemnobrązowy jeep trzema antenami:
-- Proszę wybaczyć natarczywość, potrzebujemy pańskiej pomocy.
-- Dlaczego przez rzekę, dlaczego nie drogą, nie mogliście jakoś ostrzec?
-- Aqua Fria umiera, panie profesorze, przez koryto wiedzie najprostsza droga z lotniska, a nie ma i nie było operacji pilniejszej, bardziej tajnej i bardziej niebezpiecznej, niż ta, profesorze Brahms. Gorąco wierzę, że tu i teraz nie będę musiała wyjaśniać niczego więcej.
Nie ma powodów by opisywać tu w szczegółach wszystkie pośpieszne i sprawne przejazdy limuzynami z szoferem; lecące prawie pionowo, w każdym razie w fazie początkowej, helikoptery, bezszelestnie rozsuwające się drzwi i minę generał Belindy Wolfenbarger, nowego naczelnika wywiadu na obszar Europy Wschodniej:
-- Czy może pan policzyć, profesorze Brahms, czy Putin odpali jądro?
-- To zależy od szeregu założeń, być może powinienem wyjaśnić czym jest teoria gier, poza tym, powiedzieć prawdę, pani generał, teoria gier przydaje się dopiero wtedy, jak już wszystko wiadomo.
-- Proszę dokonać najlepszych przybliżeń na jakie pana stać.
-- Ile mam czasu?
-- Jutro rano, jeśli dożyjemy, przedstawia pan wyniki.
-- Pierdolić konie, pierdolić tenisa, pierdolić to upiorne gorąco.
Rancho profesora Brahmsa sięgało kamienistych brzegów zamierającej rzeki Aqua Fria. To właśnie od strony jej wyschniętego koryta, w drżącym od południowego słońca powietrzu, pojawił się ciemnobrązowy jeep trzema antenami:
-- Proszę wybaczyć natarczywość, potrzebujemy pańskiej pomocy.
-- Dlaczego przez rzekę, dlaczego nie drogą, nie mogliście jakoś ostrzec?
-- Aqua Fria umiera, panie profesorze, przez koryto wiedzie najprostsza droga z lotniska, a nie ma i nie było operacji pilniejszej, bardziej tajnej i bardziej niebezpiecznej, niż ta, profesorze Brahms. Gorąco wierzę, że tu i teraz nie będę musiała wyjaśniać niczego więcej.
Nie ma powodów by opisywać tu w szczegółach wszystkie pośpieszne i sprawne przejazdy limuzynami z szoferem; lecące prawie pionowo, w każdym razie w fazie początkowej, helikoptery, bezszelestnie rozsuwające się drzwi i minę generał Belindy Wolfenbarger, nowego naczelnika wywiadu na obszar Europy Wschodniej:
-- Czy może pan policzyć, profesorze Brahms, czy Putin odpali jądro?
-- To zależy od szeregu założeń, być może powinienem wyjaśnić czym jest teoria gier, poza tym, powiedzieć prawdę, pani generał, teoria gier przydaje się dopiero wtedy, jak już wszystko wiadomo.
-- Proszę dokonać najlepszych przybliżeń na jakie pana stać.
-- Ile mam czasu?
-- Jutro rano, jeśli dożyjemy, przedstawia pan wyniki.